Piosenka:
Adam Mickiewicz - Grób Potockiej tekstowo zapisana

Tekst piosenki Grób Potockiej

 W kraju wiosny, pomiędzy rozkosznymi sady,
Uwiędłaś, młoda różo, bo przeszłości chwile,
Ulatując od ciebie jak złote motyle,
Rzuciły w głębi serca pamiątek owady.

 Tam na północ, ku Polsce, świecą gwiazd gromady...
Dlaczegóż na tej drodze błyszczy się ich tyle?
Czy wzrok twój ognia pełen, nim zgasnął w mogile,
Tam wiecznie lecąc, jasne powypalał ślady?

 Polko! i ja dni skończę w samotnej żałobie;
Tu niech mi garstkę ziemi dłoń przyjazna rzuci!
Podróżni często przy twym rozmawiają grobie:

 I mnie wtenczas dźwięk mowy rodzinnej ocuci,

I wieszcz samotną piosnkę dumając o tobie,
Ujrzy blizką mogiłę, i dla mnie zanuci.

Adam Mickiewicz - Grób Potockiej Tekst piosenki

Adam Mickiewicz - Grób Potockiej tekstowo Adam Mickiewicz - Grób Potockiej Text Grób Potockiej Adam Mickiewicz Grób Potockiej słowa