Jack White wydaje trzeci solowy album. Wrzuca do środka zestaw wprawek, pasaży, popisówek. Może to robi wrażenie, ale na tych, którzy Jacka nie znają. Ci co znają, wiedzą, że potrafi robić świetne, wpadające w ucho piosenki. Tu takich nie ma. Są albo szkice, albo przekombinowane twory. No i czego ten Jack się spodziewał? Że będą skakać, piać z zachwytu?
